DNA bilgisayar dediğimiz cihazlar bilgiyi depolamak ve karmaşık hesaplamalar yapmak için DNA (deoksiribonükleik asitler) kullanan  nano bilgisayarlardır.İlk olarak 1994’te Güney California Üniversitesi bilgisayar bilimcisi Leonard Adelman, DNA’nın karmaşık matematik problemlerini çözmek için kullanılabileceğini öne sürdü.Adelman, çözümü başından sonuna kadar tüm noktaları yalnızca bir kez geçerek bir yol bulmayı gerektiren Hamilton yol problemini (seyyar satıcı meselesi) çözmek için DNA gücünü kullanmak için bir yol buldu.Daha sonra bilim insanları prototip üretmeye çalıştılar.

En son bildirilen gelişmelere göre,

Profesör Ross D. King liderliğindeki Manchester Üniversitesi’ndeki bilim insanları, yeni bir DNA tabanlı bilgi işlem cihazı tasarladı. DNA’yı canlılara hayat veren  kod olarak gördüğünüzde, diğer zor ve kompleks işleri yapabileceğini anlamak zor değil.

Tıpkı DNA’nın dört temel proteini, nasıl  beyaz kan hücrelerine enfeksiyonlara saldırma talimatı veriyor veya saçımıza büyüme emri veriyor ,aynı şekilde  teorik olarak  iklim verilerini analiz etmek için  de kullanılabilirler.Mevcut bilgisayarlar, bu tür işlemleri gerçekleştirmek için sonlu sayıda işlemci kullanmaktadır.DNA moleküllerini kullanan bir cihaz, birçok hesaplamayı eş zamanlı olarak gerçekleştirmek için  görünüşte sınırlama olmaksızın daha fazla büyüyebilir.

Kuantum bilgisayarları henüz başlangıç aşamasındadır ve eş zamanlı olarak işlem yapabilir, ancak yine de bunu yapmak için belirli kurulumlara ihtiyaçları vardır, bu da onların yararlılığını sınırlamaktadır. DNA bilgisayarlarında böyle bir kısıtlama yoktur.

Profesör King, Popular Mechanics’e, “Bilgisayarın bir labirentte dolaştığını hayal edin ve bir seçim noktasına gelmek için sağa sola gidiyor.Ve bu işlemi sonuca her ulaşamadığında tekrar başlangıç noktasından  başlayarak tekrarlıyor.Elektronik bilgisayarların hangi yolu izleyeceklerini seçmeleri gerekiyor.Fakat yeni bilgisayarımız kendisini çoğaltabiliyor ve her iki yolu aynı anda takip edebiliyor ve böylece daha hızlı yanıt bulabilecek.” dedi.

Örneğin, Macbook’unuz silikon yerine DNA moleküllerini kullandıysa,  daha fazla işlem gücüne sahip olur  ve çok daha az enerji kullanırdı.Açıkçası, Apple, yakın zamanda Macbook Pro’yu yenilerken  DNA kullanmayacak, ancak Manchester Üniversitesi’nin çalışması gelecekte daha hızlı, daha verimli bilgi işlem cihazlarına doğru atılmış büyük bir adım.